Stel je hebt een burnout of last van stress. Of je vindt het leven af en toe knap lastig. Er zijn dan twee mogelijkheden.
Of je gaat het reguliere traject in, een bezoek aan de huisarts, die schrijf pillen voor of je wordt doorgestuurd naar een psycholoog. Wat veel mensen zich onvoldoende realiseren is dat alles wat er daar gebeurd geregistreerd wordt door je zorgverzekeraar. En een nieuwe wet (1) geeft de zorgverzekeraar ook de mogelijkheid om jouw dossier in te zien. De reden die ze daarvoor aangeven is dat ze op die manier fraude kunnen tegengaan, maar die fraude omhelst zo’n miniem percentage van het totale zorgbudget (0,015 %) dat het maar de vraag is of dat de werkelijke reden is…. Wat er verder gebeurd is dat de psycholoog een diagnose stelt. Hij concludeert dat je depressief bent, of een burnout, of bv een angststoornis. Ik laat voor nu even in het midden wat de waarde en betekenis van zo’n diagnose is, want daar is op dit moment ook veel discussie over. ACT (Acceptance and Commitment Therapy) is niet dol op die DSM labels. DSM staat voor diagnostic and statistic manual of mental disorders, het handboek voor psychologen en psychiaters, waarin doormiddel van afvinklijstjes vastgesteld wordt welke ‘stoornis’ de patient heeft. Maar op het moment dat jij met die diagnose belast wordt zul je die bij allerlei “eigen verklaringen” moeten melden. Denk maar eens aan het aangaan van verzekeringen, hypotheken en soms zelfs bij het verkrijgen van een baan. Er is wel een medisch geheim, maar die last wordt mooi bij jou neergelegd. Op die manier kan dit stigma jou je hele leven blijven achtervolgen. Bovendien staat onze privacy meer en meer onder druk. Als je ziet wat we daar het laatste decennium hebben moeten inleveren doet dat het ergste vrezen voor de toekomst. Onze bankgegevens worden binnenkort al ter beschikking gesteld aan bedrijven, hoe staat het er met onze medische gegevens voor over een jaar of tien ….
Wil je hier niet mee geconfronteerd worden dan is er gelukkig wel een alternatief. Er zijn in Nederland een heleboel kundige coaches die geen enkele relatie hebben met zorgverzekeraars, geen diagnoses stellen vanuit de gedachte dat lijden bij het leven hoort en dat ieder mens af en toe een zetje in de rug kan gebruiken zonder dat er dan meteen sprake is van een stoornis die behandeld moet worden. Een goed coach geeft geen behandeling maar stelt je vragen die je helpen om weer contact te krijgen met je eigen bronnen, of leert je vaardigheden die het leven wat lichter maken.
