Heb je een hondenblik of een leeuwenblik?
Het is een prachtige metafoor uit de Dzogchen leer en wordt toegeschreven aan de legendarische Tibetaanse heilige Milarepa.
Wanneer je een stok weggooit zal een hond ogenblikkelijk achter de stok aangaan. Maar gooi je de stok in de buurt van een leeuw, dan zal de leeuw zijn blik richten op de werper van de stok. en je kunt je als werper maar beter uit de voeten maken, maar dit ter zijde. ;)
Maar wat bedoelen ze daar nu precies mee?
Wij kunnen bijvoorbeeld een emotie als woede ervaren. De bron van een ervaring is onze eigen geest. We hebben de neiging om naar emotie zelf te kijken als object van onze ervaring. Woede is als de stok. We rennen als een hond achter de stok. Alsof daar de oplossing ligt. Alle aandacht gaat naar de woede, die moeten we kunnen duiden, analyseren, plaatsen, helen et cetera. Het is het object van onze probleemoplossende geest. Maar het is de geest die projecteert. Een wijze en heldere geest ervaart iets dat veel helderder en transparanter is. Dzogchen richt onze blik naar binnen in de richting van de bron van ervaring, namelijk de geest. Net als de leeuw. Met een standvastige en moedige blik.
Bij meditatie gaat het niet zozeer om het goede gevoel, of rust, maar om die leeuwenblik.
Wil je er meer ever weten neem gerust contact met ons op. Zie hieronder.
Hans Knibbe noemt deze prachtige metafoor in zijn boek: Parels uit de schatkist van Longchempa. Een aanrader voor iedereen die de dzogchen teksten van Longchempa eens wil uitdiepen.
