….is één van de gedachten waar bijna iedereen die mediteert mee te maken zal krijgen. De kunst van mediteren is om dit soort gedachten te leren zien als producten van onze mind. En niet meer dan dat. Ze zijn pas ’waar’ als je ze als ’waar’ beoordeelt. En dan komt die beroemde vormvoorwaarde van mediteren goed van pas. Oordeelloosheid. Op het moment dat jij de gedachte ’mediteren werkt niet voor mij’ kunt zien als een gedachte en niet meer dan dat, werkt mediteren wel voor jou! Eén van die geheimzinnige paradoxen van meditatie.
Mediteren is voor een deel onbegrijpelijk omdat mediteren nu net gaat over Zijn en niet over Denken. We nemen onze gedachten maar al te vaak veel te serieus. We verwarren gedachten met het echte leven. We laten ons door onze gedachten vaak in de luren leggen.
Daarom kan iedereen mediteren. Mediteren is contact maken met het echte leven. En niet al die gedachten over het leven.
