Alan Watts, zenboeddhist en filosoof, noemde het ‘the backwards law’. Het is één van de mooiste wijsheden die ik ken. En tegelijkertijd één van de meest verwarrende.
Deze wet heeft alles te maken met onze neiging om lastige ervaringen te willen vermijden. En daar doen we alles voor. Dat zorgt er meestal voor dat we ons juist extra richten op dat wat we willen vermijden. Hoe meer je je goed wilt voelen, hoe minder tevreden je zult zijn. Hoe rijker je wilt worden, hoe armer je je voelt.
“The desire for more positive experience is itself a negative experience, And, paradoxically, the acceptance of one’s negative experience is itself a positive experience. ” (Uit het boek van Manson)
Het vermijden van lijden is dus een vorm van lijden. En daarom is het open zijn en accepteren van onze kwetsbaarheid een enorme krachtbron. We kunnen niet goed meer lijden, zelfs maatschappelijk gezien stoppen we lijden zoveel mogelijk weg. Op Facebook doen maar weinig mensen verslag van hun lijden. Daar moet het helemaal gaan over succes en plezier.
Veel vormen van zelfverbetering zijn juist bronnen van lijden en een afwijzing van onze menselijke conditie, die nu eenmaal voor een gedeelte bestaat uit onvermijdelijk lijden. En daarom is dit werken aan jezelf vaak voeding voor ons plofego! Veel persoonlijke ontwikkelingstrainingen en zelfhulpmethodes zijn nog steeds gebaseerd op deze mindf*ck .
Veel mensen besteden hun hele leven met de strijd tegen het lijden en vergeten ondertussen te leven. Of je lijdt of je leeft! Eén van de mooiste ontdekkingen is de mogelijkheid tegelijkertijd te lijden en te leven. Ja, we zijn soms somber, angstig, onzeker en boos. Dat is op zich geen reden om het leven niet ten volle te leven. We kunnen leren om in plaats van te strijden met ons lijden, ons leven betekenisvol en purposevol te LEVEN!
